Ik heb zin om je mee te nemen, samen op reis te gaan. Naar een mooie hotelkamer ergens op deze wereld. Jij betekent zoveel voor me, jij zorgt ervoor dat ik helemaal mezelf kan zijn, ook als ik heel lang en ver van huis ben. Zonder jou wil ik niet op reis.

Jij bent echt alles voor me, maar soms baal ik van je. Echt zo´n vrouwending. Dan klaag ik bijvoorbeeld over je gewicht, of mopper ik omdat je al wat ouder bent. En laatst, je liet me echt in de steek. Je zou met me mee naar Denemarken, maar bij aankomst hoorde ik dat jij naar Noorwegen was gegaan. Waarom??

In Kopenhagen voelde ik me eenzaam zonder jou, ik miste je, ik had je nodig. Ook jij vond het vreselijk die nacht alleen in Noorwegen, terwijl ik dacht dat je mij misschien wel zat was… Dat zou toch kunnen? Ik maak het je niet altijd makkelijk en het is echt mijn eigen schuld dat je soms wat aan de zware kant bent.  Gelukkig zag ik je de volgende dag weer op Schiphol, ik zag je staan en rende op je af! We beloofden dat we elkaar echt nooit meer uit het oog zouden verliezen. Love forever!

En daar sta je dan…

Alleen en al 6 weken onaangeraakt in de kelder. Mijn mooie grote koffer.
Zonder jou is het saai. Ik mis je! Het liefst zou ik je morgen weer meenemen, want mijn liefde voor jou is voor eeuwig en altijd. Echt waar. Weet ook; het ligt niet aan jou, echt niet. Het ligt aan mij, ik kan het nu even niet.

Ik draai me om en loop weg…

…terug naar boven, zonder jou. Voorlopig heb ik je nog even niet nodig, omdat ik niet mag vliegen. Een auto ongeluk gooit roet in ons mooie leven samen.
Maar ik beloof je mijn trouw en ik doe mij best om zo snel mogelijk weer samen op reis te gaan!